In West-Europa zijn de twee bekendste berggebieden de Alpen en de Pyreneeën. Beide liggen voor een deel in Frankrijk. De Alpen zijn wat hoger en het gebied is wat groter, de Pyreneeën zeker zo mooi. De Alpen zijn al lang geleden ontdekt door de toerist, de Pyreneeën minder en zijn daardoor ongerepter.
De Pyreneeën vormen de grens tussen Frankrijk en Spanje en strekken zich over ca. 430km uit van de Middellandse Zee tot de Atlantische Oceaan. Ze zijn 60km tot 130km breed. Het landschap is prachtig met besneeuwde toppen, uitgestrekte dalen, rotsmassieven, bergmeertjes, diepe kloven en authentieke, middeleeuwse dorpjes. De Spaanse kant van de bergen is droog, de Franse kant niet, daar liggen diverse nationale parken met een diversiteit aan dieren, planten en bossen. Aan de kust van de Middellandse Zee is een mediterraan klimaat. De regio is aantrekkelijk voor een onvergetelijke vakantie.
De oostelijke Pyreneeën lopen uit in de Middellandse Zee. Deze streek wordt Catalonië genoemd en ligt voor een deel in Spanje en een deel in Frankrijk. Deze mediterrane regio is erg populair om de vakantie door te brengen. Langs de kust zijn strandjes, baaien en enkele dorpjes als Port-Vendres, Banyuls en Collioure. Direct daarachter gaat het landschap redelijk steil omhoog met op de hellingen vaak wijngaarden. Op korte afstand ligt de eerste hoge berg met een hoogte van 2784m, de Canigou. Deze heeft een meer dan symbolische betekenis voor de Catalanen, er worden wandeltochten naar de top georganiseerd waarbij in een berghut overnacht kan worden. Andere bergtoppen in de omgeving zijn de Pic de Carlit, de Pic de Madrès en wat noordelijker de Pic de Bugarach, de hoogste berg in de Corbières.
Temidden van de toppen van de Pyreneeën ligt de abdij Saint-Martin-du Canigou, alleen te bereiken met een 4x4 of te voet. De abdij is gesticht rond 1000 na Chr. door de Graaf van Cerdagne ter ere van de Heilige Maarten. Tot ca. 1800 wonen er monniken in, daarna staat het leeg, wordt het geplunderd en ligt de abdij in vervallen staat. In de 20e eeuw worden de gebouwen gerestaureerd in opdracht van Jules de Carsalade du Pont, bisschop van Perpignan-Elne. Vanaf 1988 is de abdij weer bewoond. De gebouwen staan er prachtig bij en ook de kloostergangen en de binnentuin zijn het bezichtigen waard.
De meest zuidelijke departementen van de Languedoc-Roussillon zijn Pyrénées-Orientales aan de Spaanse grens en ten noorden daarvan de Aude. De Aude is een van de meest veelzijdige departementen van Frankrijk met een kustregio, de Minervois en Corbières wijngaarden, de stad Carcassonne en het voorgebergte van de Pyreneeën. Het hoogste punt van de Aude is de Pic de Madrès. De berg is redelijk eenvoudig te beklimmen met een hoogteverschil van ca. 1000m, voor de heenweg heeft u ca. 3 uur nodig en voor de terugweg iets minder. Een eenmaal boven heeft u naar alle kanten een prachtig uitzicht. U ziet de Pic de Canigou en Carlit maar ook de Middellandse Zee.
Oostelijk van Quillan ligt de Pic de Bugarach, met 1230m de hoogste berg van de Corbières. Het wordt ook wel de omgekeerde berg genoemd en in 2012 zelfs wereldnieuws. Volgens de Mayakalender zou in 2012 de wereld vergaan. Bugarach was een van de vijf plekken op de wereld waar je kon overleven. Binnenin de berg zouden UFO’s klaar staan. Uit alle werelddelen kwamen mensen naar Bugarach. Ook voor wetenschappers is de berg interessant omdat de bovenkant van de berg ouder is dan de onderkant. Een oudere aardlaag is over een jongere geschoven of de berg is omgevallen zoals sommige menen. Hoe dan ook, bovenop de top kunt u genieten van prachtige vergezichten.
Het hele gebied van de Pyreneeën tussen de Middellandse Zee en Andorra heeft prachtige wandelgebieden. De Vallée d’Eyne staat bekend om zijn vele soorten bloemen en ook de Vallée d’Orlu is prachtig. In de Oostelijke Pyreneeën liggen ook enkele keteldalen als de Cirque de Troumouse en de Cirque de Gavarnie. Dit zijn ronde dalen met eromheen steile rotswanden. Houdt u van een uitdaging, bezoek dan de Gorges de la Carança. U kunt een wandeling langs de kloof maken op grote hoogte over een uitgehakt pad. Doe het alleen als u geen hoogtevrees heeft, want het is spectaculair. Tenslotte noemen we de vele bergmeertjes die er zijn. Vaak is het gladde wateroppervlak een spiegel waardoor de hoge omliggende bergen in het water weerkaatst worden. Voorbeelden zijn Les etangs de Fontargente of de Lac des Bouillouses en de watervallen van Ars.
Het dal Vallée d’Eyne is sinds 1993 een natuurreservaat en dat zult u begrijpen als u er doorheen wandelt. Het lijkt wel een grote botanische tuin met de meest uiteenlopende planten en struiken. In de achttiende eeuw is het dal ontdekt door botanisten en tot op vandaag is het een geliefde plek voor natuurliefhebbers. De unieke begroeiing van dit dal is mogelijk geworden door diverse factoren. Het klimaat is een combinatie van mediterraan klimaat met een land- en zeeklimaat. Ook de ligging van het dal en het geleidelijk oplopende landschap ten opzichte van de zon is bepalend geweest. De vele planten trekken insecten aan waardoor ook vogels en andere insecteneters naar het dal komen.
Een van de mooiste watervallen in de Pyreneeën is de Cascade d’Ars. De rivier de Ars ontspringt in de omgeving van de Spaanse grens, stroomt richting het noorden naar de lager gelegen delen van de Pyreneeën. De imposante waterval met een hoogte van 246m is te bereiken vanuit het plaatsje Aulus-les-Bains. Vanaf de parkeerplaats net buiten het dorp zijn er meerdere routes naar de waterval. De wandeling naar de waterval duurt ca. 1,5 uur en begint op een breed bospad, wordt later smaller met aan weerszijden rotsblokken om tenslotte over te gaan in een smal bergpaadje dat redelijk steil omhoog loopt. Het klimmen wordt beloond als u bij de waterval aankomt en het spectaculaire natuurverschijnsel kunt bewonderen.
Ten zuiden van Quillan, in de richting van de grens met Spanje, liggen de Gorges de la Carança. De Carança is de rivier die vanaf de Pyreneeën door een kloof naar beneden stroomt richting Thuès-entre-Valls. Hoog boven de rivier zijn paden uitgehakt in de rotsen. Het wandelpad begint breed met mooie uitzichten over de kloof. Al snel wordt het pad smaller en soms zo smal dat er aan de muur staalkabels zijn bevestigd waar u zich aan kunt vasthouden. Om naar beneden de kloof in te kijken moet u geen hoogtevrees hebben de bodem ligt tientallen meters onder u. Naarmate de tocht vordert komt u voor meer uitdagingen te staan: smalle stalen bruggen, trappetjes en een wiebelende hangbrug.
Dit keteldal is een veelbezochte plek in de Pyreneeën, het lijkt wel een natuurlijk theater. Vanuit het dorp Gavarnie kunt u er naartoe lopen. Eerst komt u op een plateau terecht, “Plateau de Bellevue”, en inderdaad heeft u vanaf dit plateau prachtige uitzicht op het keteldal. Eenmaal in het dal en zeker als u in het midden staat is het overweldigend. De wanden van het dal die in een cirkel om u heen staan, staan loodrecht overeind en hebben een hoogte van 1500m.
De wanden rond dit keteldal zijn minder hoog dan die van de Cirque Gavarnie maar met 500m nog steeds heel indrukwekkend. Groot voordeel van Cirque de Troumouse is dat u hier weidse uitzichten heeft richting de kliffen. Alle kanten op ziet u het prachtige landschap. Omdat het minder bekend is dan Gavarnie is het ook minder toeristisch. In Troumouse ervaart u de natuur en omgeving op zijn best. Een treintje brengt u naar het dal.
Twee mooie bergdorpen in de Oostelijke Pyreneeën zijn Tarascon en Ax-les-Thermes. Beide dorpen staan bekend om hun warmwaterbronnen en de thermale baden die er gebouwd zijn. Hierdoor zijn het populaire dorpen voor toeristen geworden. In het dorp liggen ook enkele publieke warmwaterbronnen. In de Pyreneeën zijn veel warmwaterbronnen. Dat komt omdat op die plek twee aardlagen tegen elkaar zijn gebotst waardoor er gaten zijn ontstaan waardoor heet water naar boven kan komen. In dit water zitten allerlei mineralen, in dit geval vooral sulfaat en natrium. Rond de dorpen kunt u goed wandelen, er zijn veel wandelpaden en diverse routes zijn er uitgezet.
